Zofia Korbońska 1915-2010

 

Zbigniew Brzezinski’s Speech (in Polish) at Funeral Mass for Zofia KorbonskaTedLipien.com, Truckee, CA — A funeral Mass for Zofia Korbonska, a heroine of the Polish underground resistance against Nazi occupation, participant in the Warsaw Rising of 1944, political activist against Communist rule after World War II, and former Voice of America (VOA) Polish Service broadcaster, was held at the Our Lady Queen of Poland Catholic Church in Silver Spring, MD on Friday, September 10, 2010. Zbigniew Brzezinski, Polish-American statesman who served as United States National Security Advisor to President Jimmy Carter, spoke in Polish about Zofia Korbonska’s deep patriotism, extreme sacrifice, and political wisdom in her long struggle alongside her husband Stefan Korbonski to restore freedom and independence to their beloved Poland.

Zofia Korbońska

ZBIGNIEW BRZEZINSKI

10 IX 2010 r.

“Miłość żąda ofiary” – te trzy słowa są dla mnie streszczeniem esencji życia Zofii Korbońskiej.

Pochodzą z drugiej wojny światowej – z Polski walczącej.

Ale miłości czego? I jakiej ofiary?

Milość czegoś większego od siebie, czegoś nadrzędnego, czemu się oddać należy całkowicie bez wahania…i nawet czasem bez wzajemności.

A ofiara bezgraniczna – bo własnego nawet życia.

Zofia Korbońska, urodzona trzy lata przed odzyskaniem niepodległości, pochodzi z pokolenia które dosłownie żyło Polską, upajało się Polską, przeżywało jako osobisty sukces każde osiągnięcie odrodzonego państwa.

Ktokolwiek żył jako dziecko w niepodleglej Polsce, to również przeżywał – upojenie zwycięską armią, budowa Gdyni – najbardziej nowoczesnego portu nad Baltykiem, COP – to namacalne poczucie osobistej dumy – sam to pamiętam.

I nagle ta upojna rzeczywistość Polski wolnej padła w ruiny, w poniżeniu i w przemocy.

Zofia Korbonska miała wtedy 24 lata – świt dojrzałości, na progu kariery, pełności życia osobistego we własnym kraju, poznania miłości – ale zamiast tego następne 6 lat to lata wojny i całkowitego poświęcenia się sprawie odzyskania niepodległości – to konspiracja, to służba w podziemnym radio Polski Walczącej – to wspólna praca z mężem Stefanem, kierownikiem Walki Cywilnej Polski Walczącej. Read more

Mówi Zofia Korbońska:

Określiłabym nas jako grupę niepodległościowców, ludzi, którzy żyli w czasach wojny. Mój mąż (Stefan Korboński) wziął udział we wszystkich wojnach, za jego życia, o wolność Polski. Ja swoje dorosłe życie spędziłam w czasach wojny o niepodległość. Jeżeli chodzi o naszą pracę w podziemiu to uważam, że niedocenioną i ogromną rolę spełniło nasze radio. Radiostacja Swit i radiostacja Kierownictwa Walki Cywilnej, które codziennie od 1941 roku do końca wojny informowały Zachód o tym co się dzieje w kraju pod okupacją.

Fragment wywiadu z Zofią Korbońską przeprowadzonego w 2006 roku przez byłego dziennikarza VOA Wojciecha Minicza dla The Polonia Portal expatpol.com. Cytat pochodzi z książki Jarosława Jędrzejczaka o Sekcji Polskiej Głosu Ameryki.

Mówi Zofia Korbońska:

Uważałam, że (decyzja przyjęcia pracy w Głosie Ameryki za namową byłego Ambasadora USA w Polsce Arthura Bliss Lane) będzie to kontynuacja walki prowadzonej w konspiracji, tylko, że tym razem na Zachodzie i z nowym okupantem – Rosją Sowiecką. W 1948 roku zaczęła sie przecież Zimna Wojna i mój Głos Ameryki datuje się z tego okresu. Rozgłośnia ta stała się wówczas narzędziem rządu Stanów Zjednoczonych w Zimnej Wojnie z Sowietami i komunistami i służyła temu samemu celowi co i my, to jest przywróceniu wolności i niepodległości dziewięciu krajom ujarzmionym przez Sowiety.

Fragment wywiadu Jarosława Jędrzejczaka z Zofią Korbońską przeprowadzonego w 2001 roku.